pękać ze złości
przeżywać gwałtowne uczucie gniewu, niezadowolenia
Tak Tadeusz, opiły trucizną zazdrości, Zdawał się obojętny, a pękał ze złości (V).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Uczucia ↔ Afekty ↔ Gniew